وطن (قرآن)از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «وطن» است. ۱ - معنی وطنمحلّ اقامت، مقام و مسكن، جايى كه شخص زاييده شده و نشو و نما كرده و پرورش يافته باشد. شهر زادگاه. ميهن و نشيمن. [۱]
لغت نامه، ج ۱۴، ص ۲۰۵۲۰، «وطن».
مطالب مربوط به شهر در جايگاه خودش مطرح شده است. [۲]
به مقاله شهر (قرآن) رجوع شود.
در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى «بلد»، «قريه»، «مدينه» و جملات مفيد اين معنا استفاده شده است. ۲ - عناوین مرتبطآزادسازی وطن (قرآن)، آوارگی از وطن (قرآن)، اخراج از وطن (قرآن)، اشغال وطن (قرآن)، انتخاب وطن (قرآن)، بازگشت به وطن (قرآن)، تبعید از وطن (قرآن)، توطن در بیت المقدس (قرآن)، جلای وطن (قرآن)، حضور در وطن (قرآن)، خارج شدن از وطن (قرآن)، دعا برای وطن (قرآن)، دفاع از وطن (قرآن)، دور کردن از وطن (قرآن)، سکونت در وطن (قرآن)، علاقه به وطن (قرآن)، وطن اصحاب کهف (قرآن)، وطن بنی‌اسرائیل (قرآن)، وطن بیگانه (قرآن)، وطن قوم ثمود (قرآن)، وطن قوم سبأ (قرآن)، وطن قوم لوط (قرآن)، وطن قوم یونس (قرآن)، وطن یوسف (قرآن)، هجرت از وطن (قرآن). ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۲، ص۲۹۱، برگرفته از مقاله «وطن». رده‌های این صفحه : موضوعات قرآنی | وطن
|